10/11/11

Μπαμπά, φοβάσαι...;

Ο πατέρας βλέπει τηλεόραση, ενώ ο μικρός παίζει παραδίπλα με το αυτοκινητάκι του.

-Δε μου λες μπαμπά, φοβάσαι το σκοτάδι;

-Όχι παιδί μου, δεν το φοβάμαι!

Ύστερα ησυχία.


Μετά από μερικά λεπτά:

-Δε μου λες μπαμπά, φοβάσαι τα φαντάσματα;

Γελάει ο πατέρας.

-Όχι παιδί μου, φυσικά και δεν τα φοβάμαι.

-Ω, τι γενναίος που είσαι, μπαμπά!


Μετά από μερικά ακόμα λεπτά:

-Μπαμπά, μήπως φοβάσαι τα σκυλιά;

-"Όχι παιδί μου, ούτε τα σκυλιά τα φοβάμαι", αποκρίνεται ήρεμα ο πατέρας.


Ο μικρός εξακολουθεί ύστερα από λίγα λεπτά ησυχίας;

-Τους κεραυνούς όμως; Τους κεραυνούς τους φοβάσαι;

-Όχι αγοράκι μου! Δε φοβάμαι ούτε τους κεραυνούς!

Ο μικρός φαίνεται ότι ικανοποιήθηκε, γιατί ησυχάζει για περισσότερη ώρα.


Κάποια στιγμή όμως, να τον, πετάγεται πάλι:

-Δηλαδή μπαμπά, δε φοβάσαι τίποτα στον κόσμο...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
...εκτός από τη μαμά;


(Υ.Γ.: Αυτός στη φωτογραφία δεν είναι ο Φερεντίνος, απλά του μοιάζει. q-:)