-"Εγώ κυρία, σας έφερα ένα καλάθι φρέσκα αυγά", φωνάζει χαρούμενη η Λενιώ, που ο πατέρας της έχει κότες.
-Κι εσύ Γιώργη;-Λουκάνικα, κυρία. Χθες τα γεμίσαμε, είναι μούρλια!
-Μπράβο! Εσύ Κωστάκη;
-"Εγώ σας έφερα μια ντουζίνα κόκκινα τριαντάφυλλα", λέει ο Κωστάκης, που ο πατέρας του έχει κήπο με πανέμορφα λουλούδια.
-Αννούλα;
-Έκπληξη! Έκπληξη, κυρία!
Της δίνει ένα τυλιγμένο βαρύ πακέτο.
-Ξέρω ότι έχετε πολλά κοπάδια με αίγες. Μήπως είναι τυρί;
-Το βρήκατε, κυρία!
-"Και το δικό μου είναι έκπληξη", φωνάζει ο Μιχαλιός και της δίνει άλλο ένα τυλιγμένο δέμα.
-"Εσείς δεν είστε που έχετε τ' αμπέλια;" Ρωτάει η δασκάλα. Κρασί είναι;
-Όχι, κυρία, δεν το βρήκατε!
-"Μπα, αφού βλέπω να στάζει κιόλας από το πακέτο", λέει η δασκάλα και δοκιμάζει λίγο.-Μμμ, αυτό δεν είναι κόκκινο, είναι λευκό κρασί, λίγο ξινό. Βρε, σαμπάνια μου έφερες, για την Πρωτοχρονιά;
-"Όχι, κυρία", αποκρίνεται ο Μιχαλιός, σκασμένος στα γέλια. "Δεν είναι σαμπάνια".
-Ε, δεν το βρίσκω. Ας το πάρει το ποτάμι και θα το πιω στην υγειά σας!
-Είναι ένα...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
...σκυλάκι!
