Ένα βράδυ ακούγεται από το διπλανό δωμάτιο: "Έεει, ωωωπ, έεει ωωωπ..." μαζί με τριξίματα και κουνήματα από το κρεβάτι.
-Μωρέ τι γίνεται στο δίπλα;
-Α, δεν ξέρω. Το πρωί είδα ότι ήρθαν ένα ζευγάρι νάνοι. Συμπαθέστατοι, αλλά πραγματικά πολύ κοντοί!
Η δουλειά κράτησε τουλάχιστον μισή ώρα και έκλεισε με στεναγμούς ανακούφισης.
-Χα! Για δες οι νάνοι! Όσο μπόι του λείπει του μάγκα, τόσο ταύρος είναι στο κρεβάτι! Μωρέ μπράβο!
Αυτή η ιστορία συνεχίστηκε και τα επόμενα βράδια. Ολόκληρη συναυλία κάθε φορά από τριξίματα και "έι, ωπ!".
Κάποια στιγμή, ο φίλος μας συναντάει το νάνο του δίπλα από το διάδρομο.
-Καλημέρα αγαπητέ μου, εσείς δεν είστε που μένετε στο 27;
-Ναι, εγώ με τη γυναίκα μου!
-Εγώ με τη δική μου είμαστε στο 26 και πρέπει να σου ομολογήσω ότι κάθε βράδυ σας καμαρώνουμε!
-Δε σε καταλαβαίνω!
-Ε να, κάνετε λίγο παραπάνω φασαρία και σας ακούμε όταν ...διασκεδάζετε μαζί. Ομολογώ ότι σε ζηλεύω λίγο φίλε μου. Μακάρι να είχα κι εγώ τις αντοχές σου! Φτου να μη σε ματιάσω!
-Ρε, με δουλεύεις; Δε φτάνει που κάθε βράδυ...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
...φτύνουμε αίμα για να ανεβούμε στο κρεβάτι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου