8/11/11

Θεία Κρίση σου λένε μετά...

Σκηνικό κάποτε στο μέλλον:

Έξω από τις πύλες του Παραδείσου περιμένουν τη σειρά τους ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και ο Γιώργος Παπανδρέου μαζί με πλήθος άλλων αποδημήσαντων οι οποίοι ασπάζονται με σεβασμό το χέρι του πρώτου, ενώ τον δεύτερο αναγκάζεται να τον προστατεύσει ένα τάγμα αγγέλων γιατί κινδυνεύει με λυντσάρισμα.

Φτάνουν στον Άγιο Πέτρο;

-Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος! Διατέλεσα επί 25 έτη ποιμένας των ελληνορθόδοξων, έκανα πολλές αγαθοεργίες και δωρεές και στήριξα το λαό σε μια δύσκολη εποχή!

Ο Άγιος συμβουλεύεται το χοντρό βιβλίο του, δίνει στον μακαριστό ένα ζευγάρι φθαρμένα φτερά από δεύτερο χέρι και του κάνει βαριεστημένα νόημα να προχωρήσει προς τα μέσα.

-Επόμενος!

-"ΓΑΠ", αποκρίνεται μονολεκτικά και κάπως μουδιασμένα ο αγαπητός μας πρωθυπουργός, έχοντας ακόμα την έκπληξη στο πρόσωπό του για το πως έγινε και βρέθηκε εκεί αντί για το ...ανταγωνιστικό μαγαζί.

Ο Άγιος ψάχνει για μια ακόμα φορά τις σελίδες του βιβλίου του, μέχρι που το πρόσωπό του φωτίζεται.

-Καλώς το αγόρι μας! Τον αγαπητό μας!

Του δίνει ένα ζευγάρι ολόχρυσα φτερά κι ένα κάτασπρο φωτοστέφανο και διατάζει να στρώσουν το κόκκινο χαλί και πάνω ροδοπέταλα για να περάσει μπαίνοντας στον παράδεισο.

Από πίσω, το πλήθος έχει οργιάσει. Οι πρώτοι φωνάζουν:

-Γιά σταθείτε Αγιότατε, με όλο το σεβασμό, δηλαδή! Τον αρχιεπίσκοπο τον μπάσατε έτσι αδιάφορα, ενώ τον άλλο που κατέστρεψε τον τόπο τον βάζετε με όλες τις τιμές; Ε, δε μπορεί, κάποιο λάθος θα έχει γίνει. Πού είναι το δίκαιο της Θείας Κρίσης;

Ο Άγιος χαιδεύει τα γένεια του, χαμογελάει και εξηγεί ήρεμα:

-Κοίταξε τέκνον μου, εμείς δουλεύουμε με ένα αντικειμενικό και οπωσδήποτε δίκαιο σύστημα με βάση το ποιος φέρνει περισσότερο κόσμο στους κόλπους της εκκλησίας. Ο μακαριστός διατέλεσε αρχιεπίσκοπος επί εικοσιπέντε χρόνια, αλλά δεν έκανε και πολύ σημαντικό έργο. Επίσης, όποτε έβγαινε στον άμβωνα να μιλήσει, όλοι χασμουριόντουσαν και κοιτούσαν τα ρολόγια τους. Αντιθέτως, κάθε φορά που έβγαινε ο Γιωργάκης να μιλήσει...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
...όλοι έκαναν την προσευχή τους, σταυροκοπιόντουσαν και έκαναν τάματα!