-Εμείς οι ερυθρόδερμοι δεν έχουμε ονόματα όπως έχετε εσείς τα χλωμά πρόσωπα. Αντιθέτως, επειδή ζούμε μέσα στη φύση και αποτελούμε οργανικό και αναπόσπαστο κομμάτι της, παίρνουμε τα ονόματά της από κείνη.
-Εμένα για παράδειγμα με φωνάζουν "Καθιστό Ταύρο", πετάγεται ο αρχηγός.
-Κι εμένα "Φτερό του Αετού", κάνει ένας άλλος από δίπλα.
-Κι εσάς, δεσποινίς; Ρωτάει μια όμορφη ινδιάνα ο λευκός.
-Ω, εγώ είμαι η "Όμορφη Γαζέλα που τρέχει στα Λιβάδια"!
-Μα καλά, δεν είναι λίγο μακρύ και άβολο;
-Ναι, όντως, του απαντάει η ινδιάνα. Μερικές φορές τα ονόματά μας είναι λίγο άβολα. Αλλά για την απλή καθημερινή χρήση έχουμε συντομεύσεις. Εμένα δηλαδή, με φωνάζουν απλά "Όμορφη Γαζέλα".
-Κι εμένα "Περήφανη Αρκούδα", συμπληρώνει ο διπλανός, ένα ψηλό ντερέκι.
-Α, δηλαδή, πώς είναι ολόκληρο το όνομά σας;
-Ολόκληρο είναι "Η Περήφανη Αρκούδα που τρέχει στο Δάσος και την καμαρώνουν όλα τα Ζώα".
Εντυπωσιάζεται ο λευκός.
-Κι εσένα παππού, πως σε λένε; Ρωτάει ένα γέρο ινδιάνο.
-Εμένα παιδί μου με λένε: "Βράχο που πέφτει απ' το Ψηλό Χιονισμένο Βουνό, διασχίζει το Πράσινο Λειβάδι, και πέφτει με Θόρυβο στο Πλατύ Ποτάμι".
Κόκκαλο ο λευκός. Κόμπλαρε με τόσο μακρύ όνομα.
-Ουάου. Τι να πω. Είναι πολύ όμορφο, φοβερά μακρύ όμως! Και το σύντομό σου πως είναι;
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
-"Πλάτς!"