Ο οδηγός, ο τροχαίος και οι δικαιολογίες

Ήταν ένας που οδηγούσε πατημένος το καινούριο γρήγορο αμάξι του στην εθνική οδό. Είχε βάλει και μουσική δυνατά και γούσταρε τρελά.


Ξαφνικά, βλέπει στον καθρέφτη ότι τον κυνηγάει μια μηχανή της αστυνομίας.

-"Δε βαριέσαι, θα του ξεφύγω", σκέφτεται.

Πατάει κι άλλο γκάζι. Ο τροχαίος όμως ανοίγει κι αυτός ταχύτητα και τον ξαναπλησιάζει. Του παίζει τα φώτα για να σταματήσει.

Εκείνος όμως επιταχύνει κι άλλο. Είχε φτάσει σχεδόν τα 200 χιλιόμετρα την ώρα. Βλέπει όμως ότι ο αστυνομικός τον έφτασε πάλι.

-"Μπα, πόσο γρήγορα πάνε οι γ^^^μένες μηχανές της τροχαίας;", σκέφτεται και τελικά λέει να σταματήσει, αφού είναι τελικά αδύνατο να ξεφύγει.

Ο τροχονόμος που έρχεται, φαίνεται ιδιαίτερα εκνευρισμένος

-Κύριε, τρέχατε με ...υπερβολικά υπερβολική ταχύτητα. Κι εκτός αυτού, όταν σας έκανα σήμα να σταματήσετε, με αγνοήσατε και τρέξατε ακόμα περισσότερο! Τι συμπεριφορά είναι αυτή; Το ξέρετε ότι μπορώ να σας συλλάβω αυτή τη στιγμή και να σας πάω μέσα;

-Ελάτε κύριε αστυνομικέ μου, εδώ γίνονται σόδομα και γόμορα στη χώρα. Τι πειράζει που έτρεχα κι εγώ λιγάκι; Δοκίμαζα το καινούριο μου αμάξι, κακό είναι;

-"Δεν είναι πρωτότυπες οι δικαιολογίες σας", του λέει ο άλλος. "Εκτός αυτού, δε με αφορούν τα προσωπικά σας. Εγώ ξέρω ότι παραβήκατε το νόμο".

-Α, δηλαδή άμα σας πω μια πρωτύπη δικαιολογία, υπάρχει περίπτωση να τη γλυτώσω;

Ο αστυνομικός χαμογελάει.

-Για να είμαι ειλικρινής, είμαι φοβερά κουρασμένος σήμερα, θα προτιμούσα να περνούσαν ήσυχα μερικές ώρες για να πάω σπίτι μου. Έγιναν ένα σωρό ατυχήματα, μια ληστεία, γενικώς όλη τη μέρα έτρεχα πάνω-κάτω. Για δοκιμάστε κι αν όντως ακούσω κάτι καλό, θα το σκεφτώ να σας αφήσω.

Ο οδηγός βλέπει τη βέρα στο χέρι του αστυνομικού.

-Παντρεμένος κύριε αστυνομικέ; Πολλά χρόνια;

Ένα σύννεφο θλίψης φαίνεται στο πρόσωπο του τροχαίου.

-"Εδώ είμαστε", σκέφτεται χαρούμενος ο άλλος. "Ξέρετε, είμαι κι εγώ παντρεμένος!"

-Πρόβλημά σας! Και πάλι δε με αφορούν τα προσωπικά σας!

-Ναι, αλλά η γυναίκα μου με άφησε χθες και έφυγε με έναν αστυνομικό της τροχαίας, καλή ώρα όπως εσείς.

-Και λοιπόν;

-Ε να, όταν με κυνηγούσατε...
.
.
.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

...νόμιζα ότι θέλατε απλά να μου την επιστρέψετε!

-Κατάλαβα! Μπορείτε να φύγετε, σας ευχαριστώ πολύ και καλημέρα σας!