-Τι έγινε, Μαρία, τι έπαθες κορίτσι μου;
-Ε, να καλέ κυρία, έχω από μήνες ένα αισθηματάκι με το σωφέρ. Σήμερα λοιπόν που πήγα στο γιατρό, μου είπε ότι έιμαι έγκυος. Και ξέρετε, η μάνα μου θα με σκοτώσει...
-Καλά, μη στενοχωριέσαι. Αφού είσαι τόσο καλό κορίτσι, τόσον καιρό στο σπίτι μας κι εμείς δυστυχώς δεν έχουμε παιδιά, θα το κρατήσουμε και θα το μεγαλώσουμε σα δικό μας παιδί!
-Αχ, καλέ κυρία, τι να σας πω, είστε θησαυρός!
Όπερ και εγένετο λοιπόν. Γέννησε η υπηρέτρια, κράτησε ο κύριος και η κυρία το παιδί και το φρόντιζαν σα δικό τους. Είχε και η υπηρέτρια το παιδί της στο σπίτι και το χαιρόταν.
Μετά από κανένα χρόνο, πάει η υπηρέτρια κλαμένη πάλι στην κυρία.
-Ξέρετε κυρία, να, ο γιατρός μου είπε ότι είμαι πάλι έγκυος!
-Αχ βρε Μαρία, τι θα γίνει μ' εσένα κορίτσι μου; Τέλος πάντων, πάντα θέλαμε κι ένα δεύτερο παιδάκι για να κάνει συντροφιά στο πρώτο. Μπορούμε λοιπόν να το κρατήσουμε κι αυτό να το μεγαλώσουμε σα δικό μας!
-Αχ, καλή μου κυρία, σας ευχαριστώ πολύ!
Περνάει κανένας χρόνος ακόμα και η υπηρέτρια ζητάει πάλι ακρόαση από την κυρία.
-Μαρία κορίτσι μου, δεν πιστεύω να είσαι πάλι έγκυος.
-Ω, όχι κυρία, αλλά ξέρετε, δυστυχώς πρέπει να φύγω.
-Γιατί παιδί μου; Μήπως δεν είσαι ευχαριστημένη από μας;
-Όχι, δεν είναι αυτό. Αλλά, να, ...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
...μια οικογένεια με δυο παιδιά, είναι πάρα πολλή δουλειά. Δεν τα βγάζω πέρα...
