Τρέχει κι αυτή και όταν φτάνει στην πόρτα του λεωφορείου προσπαθεί να ανέβει, αλλά δε μπορεί. Γιατί βλέπετε, η τύπισσα φόραγε εκείνη την ημέρα μια πολύ κοντή και πολύ στενή φούστα και δε μπορούσε να ανοίξει τα πόδια της σχεδόν καθόλου. Χώρια οι γόβες...Φασαρία λοιπόν, χαμός, κι αυτή να προσπαθεί μάταια εν μέσω των εκνευρισμένων "Άντε κυρία μου τελείωνε!" από την ουρά πίσω της. Τι να κάνει κι εκείνη, αφού είδε κι απόειδε, βάζει το χέρι της στο πίσω μέρος της φούστας και ξεκουμπώνει το ένα από τα τρία κουμπιά της, μήπως χαλαρώσει λίγο και μπορέσει να ανοίξει τα πόδια της για να ανέβει στο λεωφορείο. Μάταια όμως.
Ο κύριος από πίσω της, φανερά εκνευρισμένος, ωρύεται μέσα στο στριμωξίδι: "Μα τι κάνεις κυρά μου, έχεις τρελαθεί τελείως;;;". Αυτή όντας τελείως πανικοβλημένη, ξεκουμπώνει και το δεύτερο κουμπί και ξαναπροσπαθεί, και πάλι δίχως αποτέλεσμα.
Ξεκουμπώνει λοιπόν και το τρίτο κουμπί, αλλά ούτε αυτή τη φορά τα καταφέρνει. Ο τύπος από πίσω είναι πια εκτός εαυτού, την αρπάζει από τη μέση, τη σηκώνει και την πετάει μέσα στο λεωφορείο. Αυτή τη φορά όμως είχε ξεπεράσει τα όρια.
-Τι τρόπος είν' αυτός κύριε; Σας παρακαλώ πολύ. Μαζεύτε λίγο τα ξερά σας. Για ποια με περάσατε;
-Τι λες μωρή πουτ**α, ζητάς και τα ρέστα τώρα που μέσα στη βιασύνη και στο συνωστισμό...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
...κάθεσαι και μου ξεκουμπώνεις το παντελόνι;
