-Που 'σαι, ρε Παντελή; Πώς και κάθεσαι έξω τέτοια ώρα μ' αυτό το κρύο;
-Ε, τι να γίνει, να, κάπνιζε το τζάκι στο σπίτι. Άνοιξα το παράθυρο και βγήκα λίγο έξω μέχρι να ξεμυρίσει γιατί μέσα είναι σωστό ντουμάνι.
-Α, ξέρω τι πρόβλημα έχεις! Πάω να ταρακουνήσω λίγο την καπνιά στην καμινάδα να ξεβουλώσει. Θα στο κάνω λαμπίκο, να το ανάβεις, να χαίρεσαι!
Και τρέχει μέσα, πριν προλάβει ο άλλος να του πει τίποτα. Χτυπάει την εσωτερική πόρτα και του αποκρίνεται μια θυμωμένη γυναικεία φωνή:
-Σταμάτα να μου χτυπάς την πόρτα, παλιομπεκρούλιακα! Δεν είπαμε; Απόψε θα κοιμηθείς έξω στα σκαλιά, έτσι για να μάθεις!Καταλαβαίνει ο Μήτσος και γυρνάει στο φίλο του να τον παρηγορήσει.
-Μη στενοχωριέσαι, ρε Παντελή, έτσι ειν' αυτά τα πράγματα...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
...μερικές φορές καπνίζει και το δικό μου τζάκι...
