26/10/11

Η πιο καλή μαζώχτρα στις ελιές

Μια φορά κι έναν καιρό πριν από πολλά-πολλά χρόνια, όταν ήταν η εποχή να μαζέψουν τις ελιές στην Κρήτη έρχονταν κοπέλες από όλη την Ελλάδα γι' αυτό το σκοπό, μια που η δουλειά πλήρωνε καλά.

Συζητούν λοιπόν δυο κοπελιές που έχουν δουλέψει στις ελιές.

-Εγώ είμαι η καλύτερη μαζώχτρα! Εσύ πόσα παίρνεις μεροκάματο;

-Πεντακόσες δραχμές.

-Έλα όμως που εγώ παίρνω οχτακόσιες!

-Μπράβο! Πώς έτσι;

-Ε, να, βλέπεις, εγώ ανεβαίνω με τη σκάλα πάνω στην ελιά και μαζεύω κι απ' τα ψηλά κλαδιά.

-Μπράβο!

-Και τ' αφεντικό μου είναι πάντα από κάτω, να με καμαρώνει, ε;

-Εεε, χμμ, βρε χαζή, το αφεντικό μάλλον κάθεται από κάτω για να βλέπει το βρακί σου. Γι' αυτό σε πληρώνει ο γέρο σαδιστής!

-Πριτς! Για ανόητη με περνάς; Αποκλείεται να δει το βρακί μου...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
...αφού δε φοράω!


(Το ανέκδοτο αφιερώνεται σ' αυτούς που μου το είπαν: Στους γλυκύτατους κυρ Δημήτρη και κυρ Ηρακλή που έχουν 45 και 50 χρόνια αντίστοιχα που ζουν στη Γερμανία.)