Ένας τύπος έπρεπε να κάνει ένα γρήγορο ταξίδι σε άλλη πόλη για δουλειά. Τα οικονομικά του δυστυχώς ήταν πολύ στενά και δυσκολευόταν να πληρώσει διανυκτέρευση σε ξενοδοχείο. Είχε όμως έναν παλιό φίλο στην πόλη, οπότε είπε να τον παρακαλέσει να μείνει για μια νύχτα στο σπίτι του. Ο άλλος δέχτηκε μετά χαράς.
Φτάνει λοιπόν στην πόλη, κάνει τις δουλείες του και αργά το βράδυ κουρασμένος τραβάει για το σπίτι του φίλου του.
-Που 'σαι, ρε Θανάση; Τι γίνεσαι, ρε θηρίο;
-Καλά, ρε Σώτο, εσύ; Σε χάσαμε!
-Άστα μωρέ. Παλιοζωή! Τρέχω απ' το πρωί ως το βράδυ για να πουλήσω το στοκ. Και κάθε τόσο με στέλνουν κι από ένα ταξίδι. Το σπίτι μου δε με βλέπει...
-Τέλος πάντων. Κόπιασε να ξεκουραστείς.
-Ρε Θανάση, είσαι φίλος, δε σου λέω τίποτε άλλο. Αν δεν είχα εσένα θα κοιμόμουνα σε κανένα παγκάκι! Μια νύχτα είναι αυτή, ελπίζω ότι δεν είμαι φόρτωμα!
-Σώπα ρε, μην το ξαναπείς! Το σπίτι μου δικό σου! Να σου πω, επειδή είναι αργά και δε θέλω να κάνω πολύ φασαρία, γιατί φωνάζουν οι γειτόνοι, θέλεις να κοιμηθείς στο δωμάτιο με το μωρό ή μήπως να σου στρώσω εδώ στο σαλόνι, στον καναπέ;
-Ε, τώρα, είναι και αργά, να μην ενοχλώ το παιδί, ρο[υ]χαλίζω και λιγάκι, βλέπεις. Θα κοιμηθώ εδώ στον καναπέ, μια χαρά τον βλέπω. Εξάλλου με την κούραση που έχω, θα τον πάρω κατ' ευθείαν!
Του στρώνει λοιπόν στον καναπέ και κοιμάται ο φίλος μας.
Το επόμενο πρωί, ξυπνάει ευδιάθετος. Ντύνεται, ετοιμάζει τα πράγματά του για να πάει στη δουλειά του και επειδή βλέπει φως στην κουζίνα, πάει να χαιρετήσει και να ευχαριστήσει το φίλο του πριν φύγει.
Στην κουζίνα όμως αντί για το φίλο του βλέπει μια πανέμορφη γυναίκα με ένα σέξι διάφανο νυχτικό.
-Ωπ! Καλημέρα! Εγώ είμαι ο Σώτος, παλιός φίλος του Θανάση; Εσύ είσαι η γυναίκα του;
Όχι, εγώ είμαι...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
...το μωρό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου