Ζωή με μηχανική υποστήριξη

Το αντρόγυνο βλέπει στην τηλεόραση μια εκπομπή για έναν ασθενή που είναι τελείως φυτό και ζει με μηχανική υποστήριξη. Το θέμα είναι πραγματικά συγκλονιστικό, κι οι δύο έχουν προβληματιστεί πολύ.

Αυτός: -Αγάπη μου, μετά από όλα αυτά που είδαμε απόψε, θέλω να σε θερμοπαρακαλέσω, αν φτάσω ποτέ σε μια τέτοια κατάσταση να εξαρτώμαι από ένα μηχάνημα, να κείτομαι όλη μέρα ανίκανος ακόμα και να σκεφτώ και η μόνη τροφή μου να είναι από μια φιάλη, να με απαλλάξεις από αυτό το μαρτύριο. Ποτέ δα ήθελα να ζω έτσι! Απλά απόσύνδεσέ με, θα σου είμαι αιώνια ευγνώμων!

Αυτή: -Έχεις δίκιο, καρδιά μου. Ποιος θα ήθελε;

Και η γυναίκα πέφτει σε βαθιά σκέψη.


Την επόμενη μέρα το πρωί:

Αυτός (εκνευρισμένα): -ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ; Μπορείς να μου πεις σε παρακαλώ...
.
.
.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

...τι έκανες στον υπολογιστή και στην τηλεόραση και δεν ανάβουν; Και γιατί πέταξες όλες τις μπύρες μου στα σκουπίδια;