Ο άνεργος ηθοποιός που έγινε γορίλας

-Γεια σου Βλάση, τι κάνεις;

-Έτσι κι έτσι Γιάννη μου. Δύσκολη η ζωή του ηθοποιού μ' αυτή την κρίση. Έχω σχεδόν ένα χρόνο άνεργος και το πως τα βγάζω πέρα, μόνο εγώ ξέρω. Έχε με υπ' όψη σου σε παρακαλώ αν ακούσεις τίποτα για οποιαδήποτε δουλειά, γιατί δε με βλέπω καλά!

-Καλά ρε συ, θα σε έχω κατά νου!


Περνούν μερικές ημέρες και ο άνεργος ηθοποιός λαμβάνει ένα τηλεφώνημα;

-Ναι, ο κύριος Βλάσης Πειναλέος; Γεια σας, τηλεφωνώ εκ μέρους του φίλου σας του Γιάννη. Ξέρετε, νομίζω ότι έχω μια δουλειά ότι πρέπει για τα προσόντα σας!

-Α, σας ευχαριστώ πολύ! Πού είστε, να έρθω από κει τώρα αμέσως;

-Ωραία! Περάστε από το ζωολογικό κήπο και ζητήστε το διευθυντή τον κύριο Ταρζανόγλου!

-Ζωολογικό κήπο;;; Καλά, τέλος πάντων, έρχομαι αμέσως!

Ξεκινάει λοιπόν ο φουκαράς ο φίλος μας για το ζωολογικό κήπο, απορημένος για το τι είδους σχετική δουλειά μπορεί να κάνει εκεί. Ο διευθυντής του εξηγεί:

-Ξέρετε, προσπαθούμε να φέρουμε στον κήπο μας ένα πολύ σπάνιο αφρικανικό γορίλα, αλλά δεν τα έχουμε καταφέρει ακόμα. Τα έξοδα είναι μεγάλα βλέπετε και αυτή η κρίση...

-Σύμφωνοι κύριε διευθυντά, αλλά αν μου επιτρέπετε, εγώ πού ακριβώς κολλάω;

-Μα είναι απλό! Εσείς με τα μοναδικά προσόντα που διαθέτετε σαν ηθοποιός, θα μπορούσατε να παίξετε για λίγο καιρό το ρόλο του γορίλα! Να χοροπηδάτε, να βγάζετε καμιά κραυγή και λοιπά. Τίποτα το δύσκολο! Κι εσείς θα βγάλετε ένα χαρτζιλίκι κι εμείς θα έχουμε κάτι να δείξουμε στον κόσμο μέχρι να έρθει ο πραγματικός πίθηκος!

-Εντάξει κύριε διευθυντά, δέχομαι! Ας όψεται η ανάγκη...


Για να μην τα πολυλογούμε λοιπόν, ουδέν μονιμότερον του προσωρινού. Συνήθισε ο φίλος μας τη δουλειά, έβγαζε και το ψωμί του. Δεν ήταν ιδιαίτερα κουραστικό, μόνο όταν είχε πολλές επισκέψεις λίγο τον κούραζε να κάνει συνέχεια τον πίθηκο.

Κάποια μέρα, από λάθος του φύλακα, μένει ανοιχτό το κλουβί του λιονταριού και έντρομος ο "γορίλας" διαπιστώνει ότι ένα λιοντάρι έρχεται προς το μέρος του. Φοβήθηκε πολύ για τη ζωή του ο ήρωάς μας. Κι όταν είδε το λιοντάρι να εξακολουθεί να πλησιάζει αγριεμένο, αποφάσισε να προδοθεί προκειμένου να μην καταλήξει γεύμα:

-ΒΟΗΘΕΙΑ, ΒΟΗΘΕΙΑ, το λιοντάρι θα με φάει! Βοήθεια, φύλακες!

Το λιοντάρι είναι πια σχεδόν δίπλα του. Αντί όμως να του επιτεθεί...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.
.
.
...έρχεται πιο κοντά και του ψιθυρίζει:

-Σώπα ρε βλάκα! Τι γκαρίζεις έτσι; Θέλεις να μας απολύσουν όλους;