Ο Λένιν στην Κόλαση

Πεθαίνει ο Λένιν κι ύστερα από μεγάλη φαγωμάρα κι ατέλειωτες συζητήσεις στο Ύψιστο Συμβούλιο Κρίσης, αποφασίζουν να τον στείλουν στην Κόλαση.

Περνάει λίγος καιρός και το αφεντικό της Κόλασης παίρνει τηλέφωνο στα ...απάνω πατώματα:

-Έλα Ύψιστέ μου, εδώ Ακατανόμαστος! Δε μπορώ να βγάλω άκρη μ' αυτό το δαίμονα που μου έστειλες! Μέσα σε λίγο καιρό τους μίλησε όλους, ίδρυσαν συνδικάτα και άρχισαν τις απεργίες. Τα καζάνια έχουν να ανάψουν κάτι μήνες. Οι υφιστάμενοί μου μαζί με τους καταδικασμένους κάνουν συνέχεια πορείες και διαδηλώσεις!

-Διαδηλώσεις; Α, χα, χα! Και φωνάζουν και συνθήματα, δηλαδή;

-Ναι, τραγουδάνε "Εμπρός της γης οι κολασμένοι"... Μου έχουν πάρει τα αυτιά με τις φωνές τους! Ωρύονται επίσης ότι η κόλαση είναι πολύ ...καπιταλιστική! Γενικώς, με έχουν αποσυντονίσει τελείως και αδυνατώ να φέρω εις πέρας το έργο μου. Δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάσταση. Πάρ'τον πίσω, σε παρακαλώ! Πάρτον πίσω και κάντον ό,τι θες, δε με νοιάζει...

-Καλά, στείλτον και θα δούμε. Η Κόλαση πρέπει να λειτουργεί σωστά, δεν κάνουμε τίποτα έτσι...


Περνάει ακόμα λίγος καιρός. Η Κόλαση λειτουργεί ξανά ρολόι και το αφεντικό της βρίσκει επιτέλους την ησυχία του. Τα καζάνια κορώνουν, οι κολασμένοι υποφέρουν το μαρτύριό τους, οι αφίξεις από τη γη διεκπεραιώνονται κανονικά.

Σε κάποια φάση, το αφεντικό του ...Κάτω Μαγαζιού αποφασίζει να πάρει ένα τηλέφωνο στους επάνω να δει τι απόκαμαν με το Λένιν.

-Έλα Πανάγαθε, εδώ Κόλαση! Εδώ πέρα όλα τζάμι, δουλεύουμε καλοκουρδισμένα! Πώς τα πάτε εκεί πάνω με τη ...μουσάτη καταστροφή;

-Άκου να σου πω! Πρώτον, σε παρακαλώ πολύ, πρόσεχε πως μιλάς για τον εκλεκτό μας Βλαδίμηρο! Δεύτερον, ΔΕΝ υπάρχει Θεός και μην ξανακούσω αυτές τις αηδίες! Και τρίτον, μπορείς σε παρακαλώ να με αποκαλείς...
.
.
.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

...σύντροφο;