Μια φορά κι έναν καιρό πριν πολλά χρόνια ήταν μια έγκυος γυναίκα η οποία πήγε στην τράπεζα για να κάνει ανάληψη. Μπήκαν ληστές όμως την ώρα που ήταν μέσα, ήρθε η αστυνομία και έγινε συμπλοκή με πυροβολισμούς.
Η δύστυχη γυναίκα έφαγε λοιπόν τρεις σφαίρες στην κοιλιά. Τη μετέφεραν αμέσως στο νοσοκομείο φοβούμενη μη χάσει το μωρό της. Ο γιατρός αφού την εξετάζει προσεκτικά της λέει:
-Κυρία μου, πρώτον να σας πω συγχαρητήρια γιατί κυοφορείτε τρίδυμα! Ύστερα, σχετικά με τις σφαίρες, να μην ανησυχείτε. Έχουν σφηνωθεί κάπου στην κοιλιά σας χωρίς να προξενήσουν καθόλου ζημιά ούτε σ' εσάς ούτε στα μωρά. Δε θέλουμε να κάνουμε εγχείριση στην κατάστασή σας. Ας λευτερωθείτε πρώτα με το καλό και βλέπουμε.
Αργότερα με τη γέννηση, οι γιατροί της λένε ότι οι σφαίρες είναι κάπου στον οργανισμό των παιδιών, αλλά δεν πρόκειται να ενοχλήσουν σε τίποτα, κάποια στιγμή το σώμα τους θα τις αποβάλλει.
Ήσυχη η μητέρα μεγαλώνει τα τρία αγγελούδια της. Περνούν χρόνια και χρόνια και το περιστατικό ξεχνιέται εντελώς.
Κάποια μέρα η μεγάλη κόρη πηγαίνει απορημένη στη μητέρα και της λέει ότι στη σερβιέτα της βρήκε μια σφαίρα! Η μητέρα θυμάται το περιστατικό και της εξηγεί με δάκρυα στα μάτια τι έγινε και πως σχεδόν σαν από θαύμα δεν έχασε τα μωρά της τότε.
Περνούν μερικοί μήνες και η μεσαία κόρη πάει στη μάνα και της λέει ότι εκεί που καθόταν και έκανε την ανάγκη της στο μπάνιο, άκουσε ένα μεταλλικό ήχο και κοιτώντας στη λεκάνη ανακάλυψε τη σφαίρα. Η μητέρα της εξηγεί κι εκείνης.
Περνούν μερικοί ακόμα μήνες. Μια μέρα ο γιος, ο μικρότερος, επιστρέφει κλαμένος από το σχολείο.
-Μαμά, μαμά, σήμερα, ακριβώς την στιγμή που έκλασα, κάποιος πυροβόλησε και σκότωσε το δάσκαλό μας!